کــاش می شد بــنــدۀ خــوبت شــوم            ذاکــر دلـخــواه و مـحـبــوبـت شـوم

کــاش من هــم فـانـی عـشـقـت شوم            جـذبــه ای بنـمـا که مـجـذوبت شوم

دست خطی سوی این عاشق فرست            ای فــدای خــط مــکــتــوبـت شــوم

هر که بر تو مـنـتـسب شد بُـرد کرد            دِه اجــازه تــا کـه مـنـسـوبـت شــوم

ســالـهـا آوارگـی بـهــرت کــم است            وای اگر یک لحـظه مغضوبت شوم

کی بــدی از جــان من بیرون شود؟            کی غــلام خــوب و مطـلـوبت شوم

کـیـمـیــا کـن ایـن مـس جــان مــرا            تــا که بــا یــاد تو زرکـوبـت شــوم

هر بــلا آید به جــانــم بــاک نیـست            پـیـشـه سـازم صـبـر، ایّــوبـت شوم

نیست خالص تر ز اشکت در جهان            ای فــدای اشـک مـرغــوبـت شــوم